Wielu mikro, małych i średnich przedsiębiorców, w obliczu problemów finansowych spowodowanych epidemią COVID-19 skorzystało w okresie pierwszego lockdownu z subwencji, udzielanej przez Polski Fundusz Rozwoju S.A. w ramach tarczy finansowej 1.0. Obecnie mija rok od okresu, w którym subwencje te były przydzielane, co powoduje konieczność rozliczenia jej przez przedsiębiorców. Zgodnie z zawartymi z PFR umowami, każdy beneficjent ma obowiązek złożenia oświadczenia o rozliczeniu subwencji finansowej, w terminie 10 dni roboczych, od upływu 12 miesięcy liczonych od dnia wypłaty subwencji.
Mikroprzedsiębiorcy, składając oświadczenie o rozliczeniu subwencji mają obowiązek przede wszystkim potwierdzić średnioroczną liczbę pracowników (w rozumieniu regulaminu PFR, które jest odmienne od definicji pracownika na gruncie kodeksu pracy). Średnią liczbę pracowników podaje się z okresu 12 miesięcy liczonych od końca miesiąca kalendarzowego, poprzedzającego datę złożenia wniosku o przyznanie subwencji. W oświadczeniu konieczne będzie także podanie liczby pracowników, jaką zatrudnia przedsiębiorca na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku. W ten sposób wyliczona zostanie skala redukcji zatrudnienia, której ustalenie pozwoli na wyliczenie subwencji, która musi zostać zwrócona. Przypomnieć należy, że w przypadku mikroprzedsiębiorców zwrotowi zawsze podlega 25% subwencji, zaś pozostałe 75% może być umorzone w całości lub w części, w zależności od skali redukcji zatrudnienia.
Mali i średni przedsiębiorcy (zwani dalej „MŚP”) składając oświadczenie o rozliczeniu subwencji finansowej, również muszą podać średnią liczbę pracowników, jaką zatrudniali przez okres 12 pełnych miesięcy kalendarzowych licząc od końca miesiąca kalendarzowego poprzedzającego datę złożenia wniosku. W odróżnieniu jednak od mikroprzedsiębiorców, drugą daną jaką należy podać jest średnia liczba pracowników w 2019 r. Jest ona przy tym liczona w specyficzny sposób, bo ustalana jako średnia z liczby pracowników na dzień 31 grudnia 2019 r. oraz 30 czerwca 2019 r. Ponadto, MŚP muszą podać także wysokość powstałej straty gotówkowej na sprzedaży (jeżeli wystąpiła) w okresie 12 miesięcy licząc od pierwszego miesiąca, w którym MŚP odnotował stratę po dniu 1 lutego 2020 r. lub od miesiąca w którym została podjęta decyzja PFR o przyznaniu subwencji. Wybór w zakresie danej porównawczej pozostawiony jest przedsiębiorcy, co pozwala na zdecydowanie się na opcję korzystniejszą. Na podstawie tych informacji, MŚP wyliczona zostanie wysokość subwencji, jaką MŚP ma obowiązek zwrócić. Podobnie jak w przypadku mikroprzedsiębiorcy, jedynie 25% subwencji umarzane jest bezwarunkowo, zaś wysokość pozostałej jej części uzależniona jest od skali redukcji zatrudnienia oraz – w przypadku MŚP – także wysokości poniesionej straty.
Co przy tym istotne, dzięki nowelizacji regulaminu PFR, która miała miejsce dnia 28 kwietnia 2021 r., bank za pośrednictwem którego składano wniosek o przyznanie subwencji, sam wygeneruje wniosek dotyczący rozliczenia subwencji z wypełnionymi ww. danymi. Dane te ustalane są przez PFR na podstawie danych z rejestrów i stanowią „propozycję” PFR-u rozliczenia subwencji. Jeżeli dane te są zgodne z rzeczywistymi, przedsiębiorca musi jedynie wniosek zaakceptować. Natomiast, jeżeli dane te są nieprawidłowe, należy usunąć te rozbieżności (poprzez interwencję w odpowiednich organach) i wstrzymać się ze złożeniem oświadczenia o rozliczeniu do czasu ich usunięcia, przy czym nie dłużej niż do momentu upływu terminu na złożenie wniosku. Jeżeli do tego czasu rozbieżności nie zostałyby usunięte, należy wypełnić wniosek zgodnie z danymi rzeczywistymi.
Wyliczona kwota subwencji podlegającej zwrotowi, spłacana będzie w 24 równych, miesięcznych ratach, począwszy od 13 miesiąca kalendarzowego, licząc od pierwszego pełnego miesiąca po dacie udzielenia subwencji.
Dopilnowanie złożenia oświadczenia o rozliczeniu subwencji w ww. terminie jest wysoce istotne, albowiem w przypadku jego uchybienia subwencja może podlegać zwrotowi w całości.